Page 36 - SCHOOLARIKI2020
P. 36

ου
                            ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1  ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ     ΙΟΥΝΙΟΣ 2020      ΤΕΥΧΟΣ 7
                                            χώρο.  Στις   τάξεις  αυτές,  προσπα-  ρακτήρα τους, ενώ πολλές φορές το
                                            θούσαν να ζεσταθούν με μια  ξυλό-  ντύσιμο  τους  αποτελεί  έναν  τρόπο
                                            σομπα, κουβαλώντας κάθε μαθητής  επίδειξης  γούστου  και   πλούτου.
                                            καθημερινά ένα κούτσουρο. Σήμερα  Πλέον,  υπάρχουν  περιπτώσεις  που
                                            οι  τάξεις  μας  διαθέτουν  διαδραστι-  δεν μπορείς να ξεχωρίσεις έναν δά-
                                            κούς  πίνακες,  χάρτες,  βιβλιοθήκες,  σκαλο από ένα  μαθητή.
                                            μόνιμη  θέρμανση  με  πετρέλαιο  ή   Οι  δάσκαλοι  παλιά  ήταν  αυστηροί,
                                            φυσικό  αέριο,  θρανία  και  καρέκλες   αδιάλλακτοι,  καθισμένοι  στις  έδρες
                                            από ξύλο και σίδερο.               τους  πάνω  σε  βάθρα,  πιστεύοντας

                                                                               ότι, όσο πιο ψηλά ήταν η έδρα, τόσο
                                                                               πιο  σεβαστοί  γίνονταν  και  προκα-
                                                                               λούσαν  το  αντίστοιχο  δέος.  Χρησι-
                                                                               μοποιούσαν  την  βέργα  ή  βίτσα  για
                                                                               τιμωρία  και  παραδειγματισμό  προς
        Η Χριστίνα Χώρη, μαθήτρια του Γ6,
        παρουσιάζει  μία  ενδιαφέρουσα  έ-                                     τους άτακτους ή αδιάβαστους μαθη-
        ρευνα για το σχολείο του χθες και                                      τές.  Θεωρούσαν  ότι  ήταν  το  «από-
        του σήμερα…                                                            λυτο  αφεντικό»  και  δεν  δέχονταν
                                                                               καμία  αμφισβήτηση,  καθότι  αυτοί
          Το σχολείο του χθες                                                   κατείχαν τη γνώση. Δίδασκαν όλα τα
              και του σήμερα                Οι παππούδες μας ήταν υποχρεωμέ-   μαθήματα  και  όταν  εξέταζαν  κά-
                                            νοι να αγοράζουν μπλε τετράδια και
                                                                               ποιον  μαθητή  και  ήταν  άριστος  ή
        Καθώς  τα  χρόνια  περνούν  και  οι  ε-  να  ντύνουν  με  μπλε  διαφάνεια  τα   αρεστός σε αυτούς, τον έστελναν να
        ποχές αλλάζουν, υπήρξαν τεράστιες   βιβλία  τους,  με  μια  ετικέτα  στο  κέ-  κάτσει δίπλα στην ξυλόσομπα για να
        αλλαγές σε όλο το εκπαιδευτικό σύ-  ντρο  με  το  όνομα  τους.  Επειδή  δεν   ζεσταθεί ως επιβράβευση. Οι μαθη-
        στημα: από τις κτιριακές εγκαταστά-  είχαν όμως την οικονομική άνεση να   τές άκουγαν ήσυχοι και προσεχτικοί
        σεις και τον τρόπο διδασκαλίας μέ-  τα  αγοράζουν,  συνήθως  τα  δάνει-  την παράδοση και περίμεναν στωικά
        χρι  τη  συμπεριφορά  και  την  ενδυ-  ζαν   τα  μεγαλύτερα  στα  μικρότερα   να  εξεταστούν  σηκώνοντας  δειλά-
        μασία  που  έχουν  οι μαθητές  και  οι   παιδιά.  Οι  τσάντες  τους  ήταν  υφα-  δειλά  το  χέρι  τους.  Στο  δρόμο,  αν
        δάσκαλοι.                           σμάτινες ή υφαντές από τις μανάδες   έβλεπαν  το  δάσκαλο,  έσκυβαν  το
        Στην εποχή των παππούδων μας, τα    τους και αργότερα βγήκαν οι δερμά-  κεφάλι τους ή έστριβαν από φόβο.
                                            τινες με 1 ή 2 κουμπώματα. Επίσης,
        σχολεία ήταν άλλα ισόγεια και άλλα   είχαν  την  πλάκα,  η  μια  πλευρά  της
        διώροφα  με  μικρά  παράθυρα  και   οποίας  ήταν  μαύρη  και  η  άλλη  με
        σκεπή, με  μεγάλες  αίθουσες  για  να   τετραγωνάκια  για  την  αριθμητική.
        χωράνε  τα  παιδιά.  Ανάλογα  με  τον   Αντίθετα, σήμερα οι μαθητές έχουν
        αριθμό  των  τάξεων,  διακρίνονταν   δωρεάν  βιβλία,  laptop,  εργαλεία,
        από  μονοθέσια  έως  εξαθέσια.  Δεν   όργανα. Παίρνουν τετράδια με ό, τι
        είχαν  κυλικείο,  ούτε  κάγκελα  να  το   εξώφυλλο  τους  αρέσει,  τσάντες  με
        οριοθετούν  και  η  πόρτα  τους  ήταν   πολλές θήκες και φερμουάρ, πολλές
        κατευθείαν σε δρόμο ή αλάνα, που    φορές μεγαλύτερες από τους μαθη-
        μετατρεπόταν σε προαύλιο στα δια-   τές,  με  κασετίνες  και  άλλα  πολλά
        λείμματα.  Αντίθετα,  τα  δικά  μας   σχολικά είδη.                    Σήμερα, αντίθετα, οι δάσκαλοι είναι
        σχολεία είναι μεγάλα και πολυώρο-                                      πιο  υπομονετικοί,  συζητούν  φιλικά
        φα  με  μεγάλα  παράθυρα,  με  περί-  Την  παλαιότερη  εποχή,  οι  μαθητές  με τους μαθητές και είναι πρόθυμοι
        φραξη,  αθλητικούς  χώρους,  μεγάλα   φόραγαν σχολικές στολές, τη μαθη-  να  δεχτούν  οποιαδήποτε  αμφισβή-
        προαύλια και έχουν τάξεις όχι μόνο   τική  ποδιά,  χρώματος  μπλε.  Στα  α-  τηση, εφόσον είναι πιο ανεκτικοί με
        για τα τμήματα αλλά και για διάφο-  γόρια ήταν σαν μπουφάν με φερ-     τους  άτακτους,  στους  οποίους  κά-
        ρες ειδικότητες.                    μουάρ  ή  πουκάμισο  με  κουμπιά  νουν  κάποτε  παρατήρηση  και  σε
        Παλιά, οι τάξεις είχαν μια έδρα ξύλι-  μπροστά,  λευκό  δαντελένιο  γιακά  ακραίες  περιπτώσεις  τους  στέλνουν
                                            και λεπτό ζωνάκι. Οι δάσκαλοι ήταν  στον  διευθυντή.  Οι  μαθητές  είναι
        νη πάνω σε βάθρο, έναν μαυροπί-     πάντα  προσεγμένοι  με  κουστούμι  πιο κοινωνικοί, φιλικοί και πρόθυμοι
        νακα, γύρω - γύρω εικόνες σχετικές   και  οι  δασκάλες  με  μακριά  μπλε  να συμμετάσχουν στο μάθημα, ενώ
        με  τα  σπουδαιότερα  μαθήματα  και   φούστα,  άσπρο  πουκάμισο  και  μα-  αν  συναντήσουν  έξω  τον  δάσκαλο,
        θρανία με καρέκλες ενωμένα μεταξύ   ντίλι.  Στην  σύγχρονη  εποχή,  οι  δά-  είναι απαθείς ή τον χαιρετούν.
        τους, φτιαγμένα από ξύλο. Στο θρα-  σκαλοι  και  οι  μαθητές  ντύνονται
        νίο άνοιγε καπάκι για αποθηκευτικό   όπως  θέλουν,  ανάλογα   με τον χα-  Παλαιότερα, δεν υπήρχαν Σαββατο-
                                                                               κύριακα, γιατί τα Σάββατα πήγαιναν

                                                           36
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40