Page 7 - Schoolariki_2025

ου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2025 ΤΕΥΧΟΣ 13

όταν χόρευε ή όταν έγραφε στίχους. Σήμερα έχουν βελτιωθεί τα πράγματα, καθώς δίνονται περισσότερες ευ-
καιρίες στα παιδιά να εκφράσουν τα ενδιαφέροντά τους, ακόμη και στο σχολείο.
 Η τέχνη έχει θεραπευτικές ικανότητες για το σώμα, το πνεύμα και την ψυχολογία.
 Το διάβασμα τον βοήθησε να σκέφτεται, να προσπαθεί και να δουλεύει περισσότερο. Επίσης του έδωσε τη δύ-
ναμη να απαιτεί και να διεκδικεί τα δικαιώματά του κι όχι απλά να παρακαλεί.
 Ο αριθμός των λέξεων που αποτελεί το προσωπικό μας λεξικό, καθορίζει και τον τρόπο σκέψης μας, επομένως
όσο πιο πολύ λεξιλόγιο αποκτούμε, τόσο περισσότερο μπορούμε να επεξεργαστούμε και να καταλάβουμε τον
κόσμο γύρω μας.
 Αφορμή για να αποκτήσει την καλή σχέση με τα βιβλία ήταν το βιβλίο του Απόστολου Δοξιάδη, « Ο θείος Πέ-
τρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ», που του άλλαξε τη γνώμη του για τα βιβλία και τον οδήγησε στον Ντο-
στογιέφσκι, τον Τολστόι κα πολλούς άλλους συγγραφείς. Βλέπει ότι αμέτρητοι άνθρωποι έχουν αμέτρητες δυ-
σκολίες! Ταυτίζεται με τους χαρακτήρες.
 Αυτή την περίοδο η σειρά «Σογκούν» του άνοιξε ένα νέο παράθυρο σε ανατολικούς πολιτισμούς και χαρακτή-
ρες.
 Ονειρεύεται και καλλιεργεί μαζί με την αγαπημένη του Βάσια τις ιδέες του
για ενεργητική συμμετοχή σε διαγωνισμό χορού για άτομα με αναπηρίες!
 Η περίοδος σε κέντρο αποκατάστασης στη Σουηδία του δίδαξε έναν άλλο
τρόπο αντιμετώπισης της αναπηρίας από αυτόν που είχε μάθει στην Ελλάδα. Μέχρι
τότε πίστευε ότι ο ανάπηρος είναι μη ελκυστικός, αδύναμος, δεν μπορεί να δουλέ-
ψει, δεν μπορεί να ερωτευτεί, να παντρευτεί, καθώς είχε συνδέσει την ευτυχία με
δραστηριότητες που ο ίδιος αδυνατούσε να ακολουθήσει( π.χ. να παίξει μπάσκετ, να
κάνει ποδήλατο, να τρέξει κλπ). Εκεί κατάλαβε ότι απλά «μάθαμε» να νιώθουμε α-
δύναμους τους ανάπηρους. Κατάλαβε ότι αδύναμος γίνεσαι μόνο όταν δεν ξέρεις
κάτι και αφού το μυαλό δουλεύει, μπορείς να μάθεις τα πάντα. Κατάλαβε ότι όλοι
είμαστε χρήσιμοι ανάλογα με την αναπηρία μας. Θα μπορούσαν οι θέσεις εργασίας
να έχουν καλυφθεί από ανθρώπους που η αναπηρία τους δεν αποτελεί εμπόδιο στο συγκεκριμένο επάγγελμα (
πχ. Οι τυφλοί σε θέσεις τηλεφωνητών). Όλοι είμαστε χρήσιμοι κάπου.
 «Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος σον κόσμο»
 «Δεν είναι η σωματική υγεία το ζητούμενο, γιατί πάρα πολλοί σωματικά υγιείς έχουν έλλειψη ευτυχίας. Η ευτυ-
χία είναι κάτι προσωπικό και εσωτερικό. Προκύπτει από τον τρόπο που χαιρόμαστε τη ζωή μας. Μπορεί να εί-
ναι μια διαχρονική κατάσταση είτε ένα σύνολο στιγμών. Το να είσαι χρήσιμος, σε κάνει ευτυχισμένο και μάλι-
στα όταν είσαι μαζί με τους δικούς σου ανθρώπους. Κι εμένα με κάνει ευτυχισμένο η παρουσία μου στα σχο-
λεία, η επαφή με τα παιδιά που ακούνε από εμένα κάτι διαφορετικό από τα παραδοσιακά μαθήματα και παίρ-
νουν κάποιο αισιόδοξο μήνυμα για τη ζωή τους. Η δημιουργία και η τέχνη, μου ανοίγει νέους ορίζοντες και με
κάνει ευτυχισμένο.»
 Λέγοντας το καλημέρα με χαμόγελο σε μίζερους ανθρώπους που η καθημερινότητα τους έμαθε να διεκπεραιώ-
νουν απλά τη δουλειά τους, κατάφερα μετά από λίγο καιρό, να πάρω πίσω την καλημέρα με χαμόγελο. Τελικά
ισχύει ότι: «ό,τι δίνεις παίρνεις».
 Η λίστα με τα τι μου αρέσει να κάνω και τι μπορώ να κάνω: Στα πρώτα στάδια της κατάστασής μου, η λίστα με
το τι μου αρέσει ήταν γεμάτη, αλλά η λίστα με το τι μπορώ να κάνω άδεια. Η συμπαράσταση των φίλων μου
που με έβγαλαν για μια βόλτα, με πήγαν στον κινηματογράφο, να παίξω σκάκι, να γραφτώ σε Ακαδημίες, να
παίξω επιτραπέζια παιχνίδια, με βοήθησαν να χαρώ τη ζωή και να επαναπροσδιορίσω τη στά-
ση μου.
 Η ράμπα που μου την κλείνει κάποιος για να πάρει έναν καφέ στα γρήγορα, δεν μου προκαλεί
θλίψη, γιατί τόσες άλλες ράμπες είναι ελεύθερες, αφού άλλοι τόσοι έχουν καταλάβει πόσο
σημαντική είναι η ανάγκη ελεύθερης πρόσβασης. Αυτό δείχνει ότι η κοινωνία σε μεγαλύτερο
βαθμό είναι ευαισθητοποιημένη, κι αυτό με κάνει αισιόδοξο.

7