Page 22 - SCHOOLARIKI2021
P. 22

ου
                            ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1  ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ     ΙΟΥΝΙΟΣ 2021      ΤΕΥΧΟΣ 8
                                                       Το σχολείο μας διοργάνωσε και φέτος μαθητικό διαγωνισμό με
                                                       θέμα «Το 1821, 200 χρόνια μετά μας εμπνέει!».
                                                       Κατηγορίες μαθητικών δημιουργιών:
                                                         Λογοτέχνημα (διήγημα, ημερολογιακή σελίδα, ποίημα)
                                                         Εικαστικό έργο (ζωγραφιά, αφίσα, κολλάζ, σύνθεση με μι-
                                                           κτά υλικά)
                                                         Τραγούδι (πρωτότυπο ή διασκευή)
                                                         Ταινία μικρού μήκους (μυθοπλασίας ή ντοκιμαντέρ)



               Μαθητικός διαγωνισμός                                       Στον βωμό της ελευθερίας
                 ου
                1  Γυμνασίου Πεύκων                                       Το παρελθόν είναι αβάσταχτο
                                                                           σκιάζει την κάθε μας στιγμή
               «Το 1821, 200 χρόνια                                       Το μάτι ετούτο το αλάνθαστο

                 µετά µας εµπνέει!»                                         έβλεπε την κάθε μας τιμή

                                        ο
       Στην κατηγορία ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΜΑ το 1  βραβείο δόθηκε             Ξάγρυπνη κάθεται στους βράχους του βουνού
          στον μαθητή της Α’ τάξης Γεώργιο Ηλιάδη για το λογοτε-      η κυρά της θάλασσας και τ’ ουρανού:
                                                                          «Κάποτε στον τόπο το σιωπηλό
       χνικό του κείμενο «Κάτω από το φως του φεγγαριού»:

                                                                        αντήχησε του πόνου το ουρλιαχτό.
                                                                       Κάποτε το ηλιόλουστο ξέφωτο αυτό
         Απόψε  ο  καιρός  είναι  γλυκός.  Το  βραδάκι  έριξε  το
                                                                  τραντάχτηκε από των τσαρουχιών βηματισμό.
         μαβί του πέπλο στον ουρανό, διώχνοντας και τις τε-             Κάποτε το λευκό σαν γάλα ουρανό
         λευταίες  υποψίες  φωτός  στην  απεραντοσύνη  του.
                                                                    έσχιζαν οι σφαίρες στραμμένες στον εχθρό
         Είναι Μεγάλη Πέμπτη και η φύση συμμετέχει με όλες                Κάποτε οι βράχοι ετούτοι εδώ
         της τις δυνάμεις στο Θείο Πάθος. Ο αέρας είναι γλυ-
                                                                          άκουσαν της μάχης την ηχώ:
         κύς, μοσχομυριστός από τις ολάνθιστες γλυτσίνες και
                                                                      Αντιλαλούσαν κραυγές παθιασμένες
         τις πασχαλιές. Δυο δέντρα παρακάτω, ένα αηδονάκι
                                                                         και φωνές χηρών απελπισμένες
         στέλνει  το  δικό  του  μελωδικό  δώρο  στα  τρυπημένα
                                                                         Μοιρολόγια, όρκοι, προσευχές
         Χέρια του Κυρίου. Κι εγώ στο παραθύρι μου, αφήνω
                                                                       ακουγόταν τις μαύρες, κρύες νυχτιές
         το  βλέμμα  μου  να  περιπλανηθεί  στο  στερέωμα.  Ροζ
                                                                             Στον ήλιο στραφτάλιζε
         Πανσέληνο έχει απόψε, έλεγαν στις ειδήσεις, κι εγώ
         κοιτάω το μεγάλο δίσκο του φεγγαριού. Πόσο μ’ αρέ-                 των Κλεφτών η φορεσιά
                                                                            κι οι μάνες θρηνούσανε
         σει  να  συλλογίζομαι,  καθώς  κοιτάω  τη  σελήνη!  Και
                                                                             τα χαμένα τους παιδιά.
         πόσα στ’ αλήθεια πράγματα έχω να αναλογιστώ…
                                                                              Πολεμιστές γενναίοι
         Να,  όπως  την  ανακοίνωση  από  την  ιστοσελίδα  του
                                                                             οπλισμένοι με λεβεντιά
         Γυμνασίου  μου.  Η  κυρία  Διευθύντρια  του  Σχολείου
         ένθερμα  προσκαλούσε  τον  καθένα  από  μας  να  εκ-                  εδίναν τη ζωή τους
                                                                           για το όνειρο, τη λευτεριά.
         φράσει ελεύθερα τις σκέψεις του και τα συναισθήμα-
         τά  του  σχετικά  με  ένα  θέμα  εξαιρετικής  σημασίας:             Το αίμα τους χυνόταν,
                                                                            στους κάμπους τα βουνά.
         «Το 1821, 200 χρόνια μετά μας εμπνέει!». Πράγματι,
         φέτος συμπληρώνονται 200 έτη από την κήρυξη της                   Τα διαμελισμένα σώματα,
                                                                               γευόταν τα σκυλιά.
         Ελληνικής  Επανάστασης,  200  ολόκληρα  χρόνια  από
                                                                               Κάθε τους εικόνα,
         την  συνειδητή  προσπάθεια  μιας  μικρής  ομάδας  πα-
         τριωτών  να  αποτινάξουν  τον  ζυγό  της  οθωμανικής                  κάθε τους στιγμή
                                                                               χάραξε το μέλλον
         κυριαρχίας και να δημιουργήσουν τα πρώτα ψήγματα
         εθνικής  συνείδησης,  που  θα  οδηγούσαν  στην  δημι-                 την ελεύθερη ζωή
         ουργία του νεότερου ελληνικού κράτους.                         Κάθε φριχτή του πολέμου εικόνα
         Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στη διεύθυνση:                 είναι κεντημένη στον λευκό μου χιτώνα
                                                                                  Είμαι η Νίκη
         http://gym-pefkon.thess.sch.gr/students/tasks/202021diag1821/logota1iliadisgeorgios.pdf
                                                                              Γεννιέμαι από θυσίες
                                                                             Μεγαλώνω από μνήμες
                                                                             Πεθαίνω από δειλίες»
             ο
         Το 2  βραβείο δόθηκε στη μαθήτρια της Γ’ τάξης
                                                                                   «Λίλιουμ»
         Δόμνα Αριστοβούλου για το ποίημά της «Στον βωμό
         της ελευθερίας».
                                                           22
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27