Page 21 - SCHOOLARIKI2022b

ου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2022 ΤΕΥΧΟΣ 10
Γ ι α τη μ ητέ ρ α …
Όταν ο Οδυσσέας βρέθηκε στον κάτω Κόσμο και «είδε» την ψυχή της μητέρας του, έκλαψε. Κι έ-
κλαψε πικρά. Λύγισε. Πάλεψε να αγκαλιάσει την άυλη μορφή, κι ας ήξερε, αυτός
ο πολυμήχανος, αυτός ο πανέξυπνος πως τίποτε δεν θα κατάφερνε. Λύγισε, γιατί
η αγάπη της μάνας του, που του είπε πως βρέθηκε εκεί από τον καημό της για
αυτόν, του είχε λείψει τόσο όλα αυτά τα χρόνια… Αλά κι ο άλλος ομηρικός ήρωας, ο
Αχιλλέας, ο δυνατός και γενναίος, ο σκληρός και απόλυτος, μόνο μπροστά στη μητέρα του κλαίει. Μό-
νο στη δική τρυφερή ματιά δεν μπορεί να αντισταθεί. Μόνο στη δική της την αγάπη πιστεύει. Όταν πριν λίγες
εβδομάδες γιορτάσαμε τη γιορτή της μητέρας και θυμηθήκαμε τους δύο αυτούς ομηρικούς ήρωες, σκεφτήκαμε να
στείλουμε κι εμείς τα δικά μας μηνύματα, στις δικές μας μητέρες. Μανούλες, για εσάς:
Όπως πολλοί είπαν, πριν από εμένα, η λέξη «μάνα» μόλις τεσσάρων ετών. Εάν βρεθώ στα χειρότερά μου θα
δεν είναι ένα απλό ουσιαστικό, άλλα μια ατελείωτη έρθει να με αγκαλιάσει και ας μην ξέρει τί να πει για να με
λίστα ρημάτων που χαρακτηρίζονται από τον όρο παρηγορήσει, που πάντα ξέρει τι ακριβώς πρέπει να πει και
«ζωή». Η αγάπη της μάνας δεν είναι ένα νούμερο το καταφέρνει κάθε φορά με τον καλύτερο τρόπο. Θα συ-
που μετριέται σε μια ζυγαριά, η υπομονή της δεν νεχίσει να με αγαπά όσο και εάν την έχω στενοχωρήσει,
έχει όρια, είναι σαν μια συνάρτηση με μη πεπερα- όσο και εάν της φώναξα, όσο και εάν είδα τον φόβο μέσα
σμένο όριο στο x 0 ϵ R, η αντοχή της δεν είναι σαν στα μάτια της πριν με πλησιάσει . Φυσικά έχει και σημαντι-
αυτή των υλικών σωμάτων που απλά έχουν τη τάση κά ελαττώματα: δεν μπορεί να υψώσει το ανάστημά της,
να διατηρούν την υπάρχουσα κατάσταση τους ένα- μα και δύσκολα θα αποδεχτεί κάτι πέρα των αρχών της-
ντι εξωτερικών μεταβολών. Η «μάνα» δεν ανήκει στη μπορεί και να μην το κάνει και απλά να βυθιστεί στη σιωπή
καθαρή λογική των μαθηματικών και της φυσικής, η της. Στο κάτω-κάτω της γραφής μου αρέσει όπως είναι, εγώ
«μάνα» είναι λογοτεχνία. Ένα σύντομο δοκίμιο ή μια έχω απλά πολλές απαιτήσεις. Εάν κάποιος μου μιλούσε για
νουβέλα, όχι όμως εύκολη και κατανοητή. Η κάθε ένα άτομο με τα βιώματα της μητέρας μου, θα ήθελα σί-
ανάγνωση παραπέμπει σε κάτι καινούριο, το νόημά γουρα να τον γνωρίσω από κοντά. Μαζί είμαστε ένα χάος,
της είναι βαθύ και απέραντο. Βυθίζεσαι στο περιε- έστω τις περισσότερες φορές, αλλά εάν δεν ήμασταν μαζί
χόμενό της και δεν ξανά επιστρέφεις στην επιφάνεια δεν θα άντεχε καμία μόνη της (έστω εγώ, στην σκέψη να
είτε επειδή φοβάσαι ότι θα είσαι πλέον μόνος, είτε φανταστώ ένα μέλλον χωρίς αυτή, παρόλο που βρέθηκα
γιατί η ζεστασιά του βυθού της σε έχει μαγέψει πε- στη θέση να ετοιμάζομαι για κάτι τέτοιο και νομίζω πως και
ρισσότερο από όσο θα έπρεπε- που με λίγα λόγια αυτή βρέθηκε στην ίδια θέση που είχα βρεθεί και εγώ κά-
και στις δύο περιπτώσεις το ίδιο συμβαίνει. Η μάνα ποτε). Σίγουρα τίποτε δεν θεωρείτε μεταξύ μας δεδομένο
είναι η δυνατή και τρομερή θάλασσα και το παιδί το και ένα μονάχα «Σ’ ΑΓΑΠΩ» δεν λέει τίποτα μπροστά σε όλα
σιγανό της ποταμάκι. Κοντολογίς χωρίς αυτή ξεραί- αυτά τα περίεργα συναισθήματα που έχω ζήσει χάρις σε
νετε, γίνεται έρημο και πεθαίνει, έστω μέχρι να του αυτή. (Αικατερίνη Κούση, Β22).
ξαναδώσει ζωή . Μαμά μου, σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις προσφέρει
Η δική μου μαμά, ανήκει σε μια κατηγορία πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Σε αγαπώ πολύ! (Χάρης, Γ’)
σπάνιων ανθρώπων που έχουν υπάρξει στο πέρα- Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα δίπλα μου! Μαμά, σε λα-
σμα τόσων αιώνων-αυτό ίσως συμβαίνει γιατί είναι τρεύω! (Βασίλης, Β’)
μάνα μου ή γιατί με αγαπάει περισσότερο από όσο Δε θα ζητούσα κανένα άλλο άτομο να είναι η μαμά μου…
μου αξίζει να αγαπηθώ από τον οποιονδήποτε. Είναι (Μαρία Τ., Β’)
πανέξυπνη, από τα σπουδαιότερα μυαλά στον κλάδο
της και υπερβολικά καλή σε οτιδήποτε και εάν προ- Αν έγραφα όλους τους λόγους που σε αγαπώ, δε θα έφτα-
σπαθήσει, παρόλα αυτά, έχει ψυχή ενός παιδιού ναν όλες οι εφημερίδες του κόσμου! (Άννα Β, Α’)

► σελ.5 Τρία χρόνια έμπνευσης και δημιουργικότητας. Ίσως η δική μας γενιά να μην τα έζησε τόσο έντονα ή να
Τρία χρόνια φιλίας και γνώσης, αγάπης και μη, περιπέ- μην είχε τις ίδιες εμπειρίες που είχαν άλλες γενιές, είχε
τειας, περιπάτων, τεστ, διαγωνισμάτων, εκδρομών! Τρία όμως κι αυτό τη μαγεία του. Οι απουσίες, οι βαθμοί κι οι
χρόνια στο Γυμνάσιο. Γνωρίσαμε φίλους και καθηγητές. άνθρωποι ακόμη πηγαίνουν κι έρχονται ανάλογα με την
Γίναμε συμμαθητές και φίλοι. Γίναμε κολλητοί και ε- ηλικία, κι οι αναμνήσεις δεν φεύγουν ούτε κι όταν α-
χθροί. Όλα αυτά μετά τα τρία χρόνια χάνονται, ξεχνιού- σπρίσουν τα μαλλιά μας, ακόμη και τότε απλώς ξεθυμαί-
νται; Οι χαμηλοί και υψηλοί βαθμοί, οι συμπάθειες και νουν. Πιστεύω όμως πως οι εμπειρίες του σχολείου κι
οι αντιπάθειες θα μπουν πλέον σε ένα μεγάλο μπαούλο ειδικότερα του Γυμνασίου δεν χάνονται ποτέ. Θα είναι
στην καρδιά μας, εκεί όπου θα κλειστούν για πολλά χρό- πάντοτε στο μυαλό μας να μας θυμίζουν εκείνα τα μικρά
νια, ώσπου μία φωνή, αποκαλώντας μας «μαμά» ή και ανέμελα παιδιά που ήμασταν κάποτε και όπου θα
«μπαμπά» θα μας προκαλεί να το ανοίξουμε, θα μας κά- θέλουμε να επιστρέψουμε….
νει να θυμηθούμε και πάλι αυτά τα τρία μαγικά χρόνια. Ε.Κ, Γ23

21