Page 16 - SCHOOLARIKI2022b

ου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2022 ΤΕΥΧΟΣ 10

Παραμύθι... Μία επινόηση, μια μυθιστοριογραφία, μια φαντασιακή αφήγηση,
μία αλληγορία.... Σχεδόν πάντοτε οι ήρωες κινούνται πέρα από τη λογική του χώ- Ό,τι σου λέει η καρδιά σου
ρου και του χρόνου. Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις πολύ συχνά κινούνται στη
σφαίρα του ανέφικτου, κι όμως πόσο συχνά εμείς οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη Σε αυτή τη ζωή,
αυτά τα όμορφα ταξίδια! Κι εκεί που έχεις την αίσθηση πως τα σύμβολα και τα ο πόνος στην ψυχή
στοιχεία φλερτάρουν με τη φαντασία, τότε ακριβώς συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει στη σιωπή,
απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Πράγματι, μέσα από την ενδιαφέρουσα με χαρά προσωρινή.
πλοκή ενός μύθου, αντιλαμβάνεσαι πως δεν θα μπορούσες με μεγαλύτερη ακρί-
βεια να βουτήξεις στην καθημερινότητα με έναν τρόπο ποιητικό και λυρικό. Και Τον κόσμο εξερευνήστε.
τότε, οι αλήθειες διατυπώνονται με ακρίβεια και τα διδάγματα ζωής είναι πιο Την ευχαρίστηση ζητήστε.
αποκαλυπτικά από ποτέ... Ταξίδια μακρινά,
Ο σκύλος και η κουκουβάγια αυτό που η καρδιά ζητά.

- Εγώ κι εσύ αλληλοσυμπληρωνόμαστε- Από εδώ κι απ’ εκεί,
Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τους ήρω- φτάσε στην Αμερική.
ες της μικρής μας ιστορίας. Μια φορά κι
έναν καιρό, λοιπόν, σε ένα δάσος μακρινό Ό,τι σου λέει η καρδιά σου.
ζούσαν ένας σκύλος και μία κουκουβάγια. Πίστεψε στα όνειρά σου.
Οι δυο τους ήταν φίλοι αχώριστοι και με Μύκονο και Σαντορίνη,
τις διαφορετικότητές τους συμπλήρωναν μέχρι και τη Μυτιλήνη.
ο ένας τον άλλο. Ο σκύλος, επειδή στο
παρελθόν είχε κακοποιηθεί άγρια από τον Ταξίδια μακρινά,
παλιό του ιδιοκτήτη, παρουσίαζε μία ά- αυτό που η καρδιά ζητά.
γρια επιθετικότητα αν τύχαινε να συνα- Γαλλία, Γερμανία,
ντήσει άνθρωπο στο δάσος. Και η αλή- διαφορά καμία.
θεια ήταν πως στην άκρη του καταπράσινου αυτού δάσους υπήρχε ένα χωριό,
στο οποίο οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί κακομεταχειρίζονταν τα ζώα. Τα κακό- Ό,τι θέλει η ψυχή
μοιρα σκυλιά, που είχαν συνηθίσει να κυκλοφορούν ελεύθερα και αμέριμνα εκεί, βρίσκει τρόπο να συμβεί.
αποτελούσαν το στόχαστρο όλων εκείνων των βάναυσων ανθρώπων που αισθά- Αυτό είναι υγεία.
νονταν πως τα συμπαθέστατα αυτά ζώα ήταν παρείσακτα. Έτσι, κάθε φορά που ο Δεν υπάρχει δυστυχία.
σκύλος της ιστορίας μας μυριζόταν ανθρώπινη παρουσία, αγρίευε και γάβγιζε με
μανία. Και δεν ησύχαζε με τίποτα, παρά μόνο όταν η αλάνθαστη όσφρησή του Αγάπη αληθινή,
έχανε τον άνθρωπο και ξαναχαιρόταν με τις μυρωδιές της φύσης. χωρίς ψέμα στη ψυχή.
Από την άλλη, η κουκουβάγια -γνωστή άλλωστε για τη σοφία της- αποτελούσε Αφεθείτε στη στιγμή.
στη φιλία τους τη φωνή της σύνεσης και της λογικής. Όσο μπορούσε, συμβού- Ο χρόνος είναι ταξίδι,
λευε τον σκύλο και προσπαθούσε να τον συγκρατεί σε κάθε αυθόρμητο αλύχτι- χωρίς επιστροφή.
σμα. «Φίλε μου», του έλεγε τακτικά, «προσπάθησε να ανιχνεύεις ποιος από ό-
σους σε πλησιάζουν έχει καλές προθέσεις για σένα και ποιος διακατέχεται από Ραφαήλ Τσιώμος (Α14)
κακές σκέψεις. Μην βγάζεις γρήγορα και επιπόλαια συμπεράσματα!». Και με τα
σοφά της λόγια καταλάγιαζε τον αυθορμητισμό του σκύλου.
Και ήταν τόσο μεγάλη και δυνατή η επίδραση των λόγων της, ώστε με τον καιρό ο σκύλος άλλαξε! Έπαψε να φοβά-
ται τους ανθρώπους και να εκδηλώνει απέναντί τους επιθετικότητα. Άρχισε να τους εμπιστεύεται και να κουνάει
χαρωπά την ουρά του κάθε φορά που έβλεπε έναν απ’ αυτούς. Μια μέρα, μάλιστα, έσωσε κι ένα παιδάκι που είχε
χαθεί στο δάσος από βέβαιο θάνατο, καθώς με χαρούμενα γαβγίσματα το οδήγησε πίσω στο χωριό του...
Πέρα από το πέπλο αυτού του παραμυθιού, τα συμπαθέστατα ζωάκια της ιστορίας μας δεν διαθέτουν ανθρώπινη
λαλιά και συμπεριφορά, ωστόσο όλοι μας αντιλαμβανόμαστε μεγάλες αλήθειες της ζωής. Ο καθένας μας είναι δι-
αφορετικός και αυτή η διαφορετικότητά μας μπορεί να συμπληρώσει τον άλλο. Μπορεί να τον οδηγήσει να δει τα
πράγματα και τις καταστάσεις με μία άλλη οπτική γωνία και -γιατί όχι- να φέρει και ριζικές αλλαγές στη ζωή του.
Και τότε όλα είναι δυνατά και τίποτα δεν φαίνεται αδύνατο!
Γιώργος Ηλιάδης, Β22

16