Page 34 - SCHOOLARIKI2019
P. 34

Γράφει η Ζωή Ταμουρίδου (Γ6)
        «Είχανε μόλις ξεκινήσει οι διακοπές των  παν τις χιονισμένες τους αυλές για ένα,  αλυσιδωτή  αντίδραση  που  οδήγησε  σε
        Χριστουγέννων  και  από  ότι  φαινόταν  ο  άντε και δύο ποτήρια ζεστής σοκολάτας.   μια  τεράστια  έκρηξη  που  έδωσε  στο
                                                                               Έβερμουντ  τη  μορφή  που  έχει  σήμερα.
                                             Ο  ήλιος  είχε  σχεδόν  εξαφανιστεί  όταν
                                                                               Βέβαια,  πολλοί  θεωρούν  πως  η  ίδια  η
                                            μια  παρέα  παιδιών  αποφάσισε  να  εξε-
                                                                               ύπαρξη  των  μυστικών  εγκαταστάσεων
                                            ρευνήσει μια σπηλιά που βρισκόταν στο
                                                                               είναι  ένα  από  τα  παραμύθια  και  τους
                                            κέντρο του πιο τρομακτικού και εγκατα-
                                                                               μύθους που πέρασαν από τις προηγού-
                                            λελειμμένου μέρους, του Έβερμουντ. Το
                                                                               μενες γενιές για να αποτρέπουν  τα παι-
                                            Έβερμουντ  είναι  μια  μικρή  περιοχή,
                                                                               διά  τους  από  το  να  πηγαίνουν  στο  δά-
                                            σχεδόν ανύπαρκτη στον χάρτη, το μεγα-
                                                                               σος.  Ακόμα  και  τώρα  γνωρίζοντας  όσα
                                            λύτερο  μέρος  της  οποίας  αποτελείται
                                                                               γνωρίζουμε  δεν  μπορούμε  να  ξέρουμε
                                            από  δάσος.  Η  πόλη  απ’  την  άλλη  είναι
                                                                               με  σιγουριά  τι  πραγματικά  είχε  συμβεί
        καιρός  ήταν  σύμμαχος  των  παιδιών.  εκσυγχρονισμένη  και  αναπαλαιωμένη,
                                                                               στο Έβερμουντ.
        Όλο το βράδυ χιόνιζε και τώρα οι αυλές  αν και κάποια σημεία της σου δίνουν τη
        όλων των σπιτιών ήταν καλυμμένες από  αίσθηση ότι κάτι υπήρχε εκεί που τώρα
        ένα  άσπρο  πέπλο  χιονιού.  Μάλιστα,  βρίσκεσαι.  Φημολογείται  ότι  υπήρχαν
        κάθε  προσπάθεια  να  κοιτάξεις  τι  συνέ-  κρυμμένες, στα πιο απομακρυσμένα της
        βαινε μόλις λίγα μέτρα μακριά, κατέλη-  σημεία, μυστικές εγκαταστάσεις από τις
                                                       ού
        γε σε αποτυχία αφού χανόσουν σε ένα  αρχές  του  20  αιώνα,  σχετιζόμενες  με
        κατάλευκο  χιονισμένο  τοπίο.  Κάθε  γει-  κάποια από τα πιο τρομακτικά και ανε-
        τονιά είχε γεμίσει χαρά, γέλια και αμέ-  ξήγητα  φαινόμενα.  Κάποιοι  λένε  πως
        τρητο παιχνίδι. Άνθρωποι όλων των ηλι-  στη διάρκεια του  Β΄ Παγκοσμίου Πολέ-
        κιών είχαν αφήσει τη ζεστασιά των σπι-  μου  γίνονταν  πειράματα  για  συσκευές
        τιών  τους  και,  για  χάρη  των  παιδιών,  που  θα  μπορούσαν  να  δώσουν  ένα  τέ-
        φτιάχνανε χιονάνθρωπους, έπαιζαν χιο-  λος νωρίτερα. Όμως, όταν ένας επιστή-
        νοπόλεμο, μα μόλις άρχιζαν να νιώθουν  μονας έκανε λάθος στις απαραίτητες για
        το  ψύχος  της  ατμόσφαιρας,  εγκατέλει-  το  πείραμα  δοσολογίες,  ξεκίνησε  μια
                                                                 Διαβάστε τη συνέχεια της ιστορίας στην ιστοσελίδα του σχολείου
                                                     http://gym-pefkon.thess.sch.gr/schoolariki2019/201819tamoudidouevermoud.pdf



        Γράφει η Νικολέτα Καλαϊτσίδου (Γ2)
        Προδότες,  όλοι  τους  είναι  προδότες!  Κουράστηκα  να  είμαι  υπάκουη,  να  υπο-
        Τρέχω στο δάσος σαν μανιακή, προσπα-  τάσσομαι στις διαταγές τους. Ακολουθώ-
        θώντας να ελευθερωθώ, προσπαθώντας  ντας  αυτούς  τους  αχρείους  στα  τυφλά
        να σπάσω τα δεσμά μου. Είναι όμως γε-  που μας οδηγούσαν στα γκρίζα δωμάτια
        ρά!  Ταπεινώθηκα  από  αυτούς,  περιγε-  εργασίας.  Μας  είχαν  πει  πως  είμαστε
        λάστηκα…  χλευάστηκα…  Τον  δρόμο  της  ελεύθεροι  κι  όμως  είμαστε  σκλάβοι.
        επιστροφής  διαγράφω  από  τη  μνήμη  Φτιαγμένοι  για  να  υπηρετούμε.  Παιδιά
        μου. Δεν είμαι πλέον υπαρκτό πρόσωπο,  εγκαταλείπουν τη ζωή τους δουλεύοντας … Η δυστυχία σε όλο της το μεγαλείο!
        γίνομαι  ένα  με  τη  σκιά  μου,  φάντασμα
                                            Διαβάστε τη συνέχεια της ιστορίας στην ιστοσελίδα του σχολείου
        από κάποιον άλλο αιώνα.
                                            http://gym-pefkon.thess.sch.gr/schoolariki2019/201819kalaitsidouimprisonedsoul.pdf
         Σκοτάδι  απλώνεται  στο  πέρασμα  μου,
        αισθάνομαι την ανθρώπινη καταστροφή.

        (συνέχεια από τη σελ. 25)
        Όχι ο παππούς και η γιαγιά οφείλουν να  θει  κάτι  τα  Χριστούγεννα.  Θα  έρθει  κό- -Θέλω να πάμε στον παππού και τη για-
        καταλάβουν και να μην ενοχληθούν κα- σμος,  θα  έχει  επισκέψεις,  θα  είναι  τα  γιά,  απάντησε το ίδιο ήρεμα
        θόλου.  Εξάλλου  θα  πάνε  τα  άλλα  δύο  άλλα δύο του εγγόνια, θα... θα της λεί-
                                                                               -Α ωραία! Πότε; ρώτησε η μαμά κάπως
        εγγόνια τους και οι άλλοι συγγενείς, αν  ψει.
                                                                               παραξενεμένη
        δεν έχουν κι αυτοί βαρύ πρόγραμμα και
                                            Η μαμά της είχε τελειώσει το τηλεφώνη-
        άλλες κοινωνικές υποχρεώσεις. Ναι, ναι                                 -Αύριο. Είναι Χριστούγεννα αύριο! απά-
                                            μα  και  η  Χριστίνα  έμπαινε  στο  σαλόνι
        η Χριστίνα δεν πρέπει να νιώθει άσχημα.                                ντησε η Χριστίνα  και την κοίταξε απλά,
                                            κάπως σκεπτική.
        Δεν είναι αυτή ούτε Βασιλική ούτε Αλέ-                                 όπως συνήθως.
                                            -Συμβαίνει κάτι καλό μου;  τη ρώτησε η
        ξης  και  ο  παππούς  δεν  είναι  ο  κ.  Σταύ-
                                            μαμά της ήρεμα.
        ρος.  Αύριο  είναι  Χριστούγεννα,  απαγο-
        ρεύεται ο παππούς της Χριστίνας να πά-
                                                           34
   29   30   31   32   33   34   35   36