Page 14 - SCHOOLARIKI2022A

ου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2022 ΤΕΥΧΟΣ 9
ΑΝΑΜΜΗΣΕΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΚΑΤ Ι ΑΝΑΛΟΓΟ;

Αναγκαστικά μπήκαμε καραντίνα. Πονούσαν τα κόκαλά μας, ο
λαιμός μας, είχαμε βήχα, καταρροή και πυρετό. Ό,τι έχει κάποιος
με γρίπη. Κανένας δεν έβγαινε και δεν έμπαινε. Άλλωστε το ίδρυ-
μα ήταν έξω από την πόλη. Ούτε οι συγγενείς μας έρχονταν. Μά-
σκες δεν θυμάμαι να φορούσε κανείς. Μάλιστα, για να μπορέ-
σουμε να συνέλθουμε, είχε έρθει ο Ερυθρός Σταυρός, για να μας
φροντίσει. Ήμασταν όλοι ξαπλωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, για
να μας προλαβαίνουν, να μας παρακολουθούν . Ήμασταν εξα-
ντλημένοι και ανήμποροι. Κάθε μέρα μας έδιναν σούπα, άνοστη
και άγευστη. Ίσως η αρρώστια να της έδινε αυτή τη γεύση. Θυμά-
μαι ότι είχαμε βγάλει και ένα τραγούδι για να διασκεδάσουμε τον
πόνο μας: «Σούπα το βράδυ έχουμε, σούπα το μεσημέρι, σούπα
γιορτή καθημερινή, χειμώνα, καλοκαίρι». Αυτό το λέγαμε γιατί το
διάστημα της αρρώστιας μας έμοιαζε ατελείωτο.

Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕ- Αισθάνθηκες καθόλου το φόβο ότι θα πεθάνεις;
ης
ΡΙΑ της 1 Οκτωβρίου του 1957 μας πλη- Όχι, βέβαια. Πίστευα ότι θα γίνω καλά, αρκεί να κάνω υπομονή.
ροφορεί για το κλείσιμο των σχολείων. Αυτό που ζούμε σήμερα, νομίζω ότι μας το μετέφερε η υπερβολι-

Οι παλιοί θυμούνται και μας μεταφέρουν την κή προβολή του θανάτου από τα ΜΜΕ. Τότε που δεν είχαμε αυτή
εμπειρία τους από το παρελθόν. Καταστάσεις την αίσθηση, ότι έπληξε κι άλλους μαζικά, δεν είχαμε φόβο από
που για εμάς είναι πρωτόγνωρες, ανασύρουν τις διαστάσεις του προβλήματος. Αργότερα όταν μιλούσα με γνω-
μνήμες σε μια ηλικιωμένη, την κ. Αναστασία στούς μου για τα παλιά, συνειδητοποίησα ότι είχε πολύ μεγάλη
Μερτζανάκη, που έζησε την Ασιατική Γρίπη του διάδοση αυτή η γρίπη.
1957 και δίνει συνέντευξη στην εγγονή της. Πιστεύεις ότι τα ΜΜΕ επηρεάζουν σήμερα τον κόσμο;
Θυμάσαι γιαγιά, να έζησες παρόμοια κατά- Πάντα τα ΜΜΕ επηρεάζουν και σήμερα έχουν μεγάλη δύναμη. Η
σταση σαν τη σημερινή, δηλαδή καραντίνα, επίδραση του φόβου μπορεί, αν καλλιεργείται έντονα, να φέρει
lockdown, θανάτους , φόβο … ανεξέλεγκτα αποτελέσματα. Το ότι εμείς τότε δεν είχαμε ενημέ-
Δεν θυμάμαι κάτι ανάλογο, τόσο φόβο και τό- ρωση, ήταν αναπόφευκτο, αφού δεν υπήρχε ούτε τηλεόραση,
σα αυστηρά μέτρα! Εμείς περάσαμε δύσκολες σπάνια ραδιόφωνο και ελάχιστοι δημοσιογράφοι. Σήμερα όμως,
καταστάσεις στην περίοδο της κατοχής, αλλά όσοι χειρίζονται την ενημέρωση θα έπρεπε να είναι προσεκτικοί
ως παιδιά, δεν γνωρίζαμε τις διαστάσεις του και αντικειμενικοί. Οι υπερβολές δεν βοηθάνε την ψυχολογία των
προβλήματος. Πάντα υπήρχε η ελπίδα, ότι τα ασθενών. Εμείς τουλάχιστον αυτό καταλαβαίναμε τότε. Ένας κα-
δύσκολα θα περάσουν. Εκείνο που μοιάζει με λός, παρηγορητικός λόγος και η ανθρώπινη παρουσία των νοση-
τη σημερινή πανδημία ήταν η περίοδος της λευτριών του Ερυθρού Σταυρού, ήταν η νότα αισιοδοξίας που μας
Ασιατικής Γρίπης, όπως ακούγαμε να τη λένε. βοήθησε.
Εσύ αρρώστησες; Τελικά το πα-
ρελθόν
μας
Βέβαια, όχι μόνο εγώ, αλλά και όλοι όσοι ερ- διδάσκει μέσα
γαζόμασταν τότε στην Παιδόπολη Καβάλας. από τις ζωντα-
Ήμασταν 300 εργαζόμενοι μαζί με τους τροφί- νές αναμνήσεις
μους του ιδρύματος. Οι παιδουπόλεις εκείνη των ηλικιωμέ-
την περίοδο φιλοξενούσαν παιδιά που οι οικο- νων. Ο άνθρω-
γένειές τους είχαν οικονομικά προβλήματα ή πος είναι πιο
κοινωνικά θέματα, μετά τη λήξη του Β΄ παγκο- δυνατός από
σμίου πολέμου και την κατοχή. Εγώ, τότε ερ- την αρρώστια.
γαζόμουν ως ομαδάρχης και κόλλησα τη γρί-
πη, όπως και όλα τα παιδιά, για τα οποία ή- Τη συνέντευξη
ης
μουν υπεύθυνη. Θυμάμαι δεν έμεινε κανένας πήρε από τη Η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ το Σάββατο 5 Οκτω-
όρθιος, ακόμη και οι διευθυντές και οι αποθη- γιαγιά της, μα- βρίου του 1957 μας πληροφορεί ότι έχει προ-
κάριοι και οι υπεύθυνοι της διοίκησης. θήτρια της Β’ σβληθεί το 35% των κατοίκων της Αθήνας.
Τι συμπτώματα είχατε; Σας έβαλαν καραντί- τάξης (Α.Β.)
να; Φορούσατε μάσκες;
14