Page 22 - SCHOOLARIKI2019

ου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2019 ΤΕΥΧΟΣ 6

Η Ελισάβετ Ντζιου, από το Γ6, γράφει ένα γράμμα στον Η Αναστασία Σακαλή (Γ6) στέλνει ένα γράμμα στον
Κ.Π. Καβάφη, ήρωα του διηγήματος του Αντώνη Σαμαράκη «Ζη-
παίρνοντας τείται ελπίς»
αφορμή από
το ποίημά http://gym-pefkon.thess.sch.gr/schoolariki2019/201819zhteitaielpis.pdf
του «Όσο
μπορείς» Αξιότιμε κύριε,
Σήμερα το πρωί, όπως κάθε μέρα, πήγα να πάρω την
καθημερινή εφημερίδα προκειμένου να ενημερωθώ για

τον κόσμο. Όπως περίμενα ήταν η εφημερίδα, χωρίς
Αξιότιμε κύριε Καβάφη,
τίποτα καινούριο, μόνο τα κλασικά θέματα. Όμως στις
Ονομάζομαι Ντζιου Ελισάβετ, είμαι μία μικρές αγγελίες, κάτω αριστερά διέκρινα κάτι το οποίο
μαθήτρια τρίτης γυμνασίου που θαυμάζει τη δουλειά μου έκανε εντύπωση με τίτλο «Ζητείται ελπίς». Έτσι,
σας. Διαβάζοντας το ποίημά σας, μου ήρθε η επιθυμία πήρα το θάρρος, πήρα τα στοιχεία και έτσι κατέληξα
να σας στείλω αυτό το γράμμα, για να σας εκμυστηρευ- στο σημείο να σας γράφω ένα γράμμα.
τώ ένα πρόβλημα που με απασχολεί.
Πριν από μερικά χρόνια ήμουν ένας άνθρωπος όπως
Με πειράζει λοιπόν, που πάρα πολλά παιδιά, έφηβοι εσείς χωρίς ελπίδα. Νόμιζα ότι οι τριγύρω μου με έδει-
ή ακόμα και ενήλικες στις μέρες μας κάνουν ό,τι κάνει χναν και έλεγαν «να ένας άνθρωπος που δεν έχει ελπί-
και το σύνολο, ενώ είναι άκρως αντίθετοι με αυτό. Είναι δα». Θα μου πείτε, με όλα αυτά που συμβαίνουν στον
απαράδεκτο αυτό το φαινόμενο, να μην έχει ένας άν- κόσμο, πώς κάποιος να έχει ελπίδα για ένα καλύτερο
θρωπος προσωπικότητα, να προσπαθεί να γίνει ίδιος μέλλον, για ένα καλύτερο κόσμο και γενικά για ό,τι ο-
σαν τους άλλους, να κάνει τα πράγματα που κάνουν οι νειρεύεται.
άλλοι μόνο για μαγκιά παρόλο που ξέρει ότι δεν είναι
Όμως, μία μέρα, καλή ώρα, ξύπνησα με στόχο να απο-
σωστό. Είναι ντροπή να είμαστε στον 21ο αιώνα και να κτήσω ελπίδα. Όμως σαν άμαθος που ήμουν δεν ήξερα
υπάρχουν ακόμα κάποιοι που "κρέμονται από τα χείλη"
πώς, κι έτσι βγήκα στους δρόμους και στα καφενεία και
κάποιων άλλων μόνο και μόνο επειδή φοβούνται.
ρωτούσα κάποιους ανθρώπους πώς να αποκτήσω ελπί-
Πιστεύω ότι είναι κρίμα να συμβαίνει όλο αυτό, είναι δα και σε κάποιους άλλους έλεγα «πρέπει να αποκτήσω
κρίμα να υπάρχουν κορίτσια που να είναι με κάποιον ελπίδα». Μέσα στους πολλούς ανθρώπους που ρώτησα
επειδή είναι με κάποιον και οι κολλητές τους ή να κάνει ένας από αυτούς, διανοούμενος πρέπει να ήταν, μου
πράγματα επειδή τα κάνουν και αυτές χωρίς τη θέλησή είπε ότι η ελπίδα δεν αποκτάτε, ούτε απαιτείται αλλά
τους. Έτσι όπως γράψατε και σεις στον τελευταίο στίχο πιστεύεται! Δηλαδή μου είπε να μην απαιτώ να απο-
του ποιήματος σας «Όσο μπορείς» κάποια στιγμή θα κτήσω ελπίδα αλλά να πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα για
βαρεθούν την ζωή τους γιατί δεν θα κάνουν αυτό που τα πάντα. Έτσι και πίστεψα. Στην αρχή βέβαια αντί να
πραγματικά θέλουν, θα καταλήξουν να ζουν την ζωή αποκτώ ελπίδα άρχιζα να χάνω κι αυτή που μου είχε
κάποιου άλλου χωρίς νόημα. απομείνει, όμως με τον καιρό προσπαθούσα να βρω
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε. Μακάρι κάποια ελπίδα για τα πάντα και σιγά-σιγά έτσι έγινε. Έβρισκα
στιγμή να μπορούσα να σας συναντήσω από κοντά! Και ελπίδα για καθετί που συναντούσα και πίστευα σε αυ-
κάτι τελευταίο, σας ευγνωμονούμε για τα ποιήματα και τό. Ακόμα και σε ένα πράγμα για το οποίο είχα χάσει
τα κείμενα που μας αφήσατε γιατί υπάρχουν άνθρωποι εντελώς την ελπίδα μου, πίστευα και ήλπιζα ακόμη και
που τα διαβάζουν και παίρνουν κουράγιο! την τελευταία στιγμή.
Με εκτίμηση Οπότε, κύριέ μου, βλέποντας και διαβάζοντας τα παρα-
μια από τις μεγαλύτερες σας θαυμάστριες, πάνω μπορεί να σας φανούν ανόητα όμως όσες φορές
Ντζιου Ελισάβετ τα διαβάζετε και τα ξαναδιαβάζετε τόσο θα σας φαίνο-
νται βοηθητικά και χρήσιμα. Το μόνο πράγμα που εγώ

έχω να σας συμβουλέψω είναι να πιστεύετε και να ελ-
Δείτε χειρόγραφα του Κ. Καβάφη στην ιστοσελίδα: πίζετε.
https://cavafy.onassis.org/
Με εκτίμηση,
Αναστασία Σακαλή

22