Page 29 - SCHOOLARIKI2021
P. 29

ου
                             ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1  ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  ΙΟΥΝΙΟΣ 2021  ΤΕΥΧΟΣ 8
        ΝΙΚΟΣ: (Γουρλώνοντας τα μάτια) Και  σου; Τι να σου πω, φίλε, εγώ δεν θα  τη  συνείδησή
        θα  φτάσεις  ως  την  ατιμία,  ως  την  σταθώ  στο  πλάι  σου    σ’  αυτήν  την  σου…  Σαν  να’
        κλεψιά;                             ατιμία!  Καλύτερα  νηστικός,  μα  με  χει όμως δίκιο
        ΓΙΩΡΓΟΣ: Τι θα στερηθεί ο πλούσιος  καθαρή  καρδιά!  Παρά  χορτάτος  με  ο φίλος μου ο
        αν  εγώ  χρησιμοποιήσω λίγα  από τα  άτιμα μέσα. (Κάνει λίγα βήματα πα- Νίκος,   στά-
        πολλά που έχει; Ούτε που θα το πά- ρακάτω) Εγώ θα είμαι στο παρακάτω  σου  να  πάω
        ρει είδηση… Κανείς δεν θα το κατα- παγκάκι.  Αν  αλλάξεις    σκέψεις  και  να  το  συζητή-
        λάβει!                              αφήσεις  τις  πονηριές,  θα  με  βρεις  σω  περισσό-
        ΝΙΚΟΣ:  (Σηκώνεται  όρθιος  με  απο- εκεί… (Φεύγει).                   τερο μαζί του.
        φασιστικότητα)  Πώς!!!  Θα  το  πάρει  ΓΙΩΡΓΟΣ:  (Ξύνοντας  το  κεφάλι  του  Δεν θέλω να χάσω τη φιλία του και
        είδηση η συνείδησή σου, που όλα τα  και  μονολογώντας)  Δεν  έχει  άδικο,  την  καλή  κουβέντα  του  στη  ζωή
        βλέπει και τίποτα δεν της ξεφεύγει…  μα  και  η  πείνα  είναι  άτιμο  πράγμα,  μου… (Και αργοβαδίζοντας κατευθύ-
        Μα  τόσο  πολύ  την  κοίμισε  η  πείνα  σου τυφλώνει το μυαλό και σκοτώνει  νεται στο παρακάτω παγκάκι).

                                                       «Ήταν μεγάλες, είχαν  νομίζω άσπρο χρώμα, ήταν σκληρές και
                                                       είχαν ελάχιστη γεύση, σχεδόν καθόλου.»
                                                        «Μάλιστα»,  είπε  προβληματισμένος  ο  γιατρός.  «Πολύ  φοβά-
                                                       μαι  ότι  αυτές  οι  υποτιθέμενες  τσούχτρες  ήταν  πλαστικές  σα-
                                                       κούλες  που  προφανώς  τις  έριξαν  οι  άνθρωποι  στη  θάλασσα.
                                                       Ξέρεις  πόσα  ψάρια  έχουν  μολυνθεί  τον  τελευταίο  καιρό  από
                                                       σκουπίδια  που  πετάνε  οι πολύ  λογικοί  -  όπως  φαίνεται  -  άν-
                                                       θρωποι; Τις προάλλες ο κ. Αλλόνας  ο χελώνας αρρώστησε και
                                                       αυτός από τις πλαστικές σακούλες.»
        Ένα υπέροχο παραμύθι που μας διασκεδάζει, μας
                                                        « Θα γίνει καλά κ. Πιπίκα; Έχουμε και ένα πάρτι να προλάβου-
        συγκινεί, μας διδάσκει…
                                                       με!», είπε λίγο εκνευρισμένη η Νερένια.
        Γράφει η Άννυ Καράμπελα (Α2)
                                                       «Πάρτι είπες;» είπε όλο χαρά η Κοραλλένια»
        Η  Νερένια,  μια  πανέμορφη  γοργόνα,  βγήκε  έξω  «Αυτό μας καίει τώρα, το πάρτι; Χρειάζεται μέρες ξεκούρασης
        στον κήπο της, γιατί ετοίμαζε ένα πάρτι έκπληξη  και με τη σωστή διατροφή θα γίνει καλά. Α! Και από εδώ και
        για την φίλη της, τη φάλαινα Κοραλλένια που είχε  πέρα να προσέχετε» «Μάλιστα γιατρέ!» είπε η Νερένια.
        γενέθλια.  Τα  μικρά  ψαράκια  τη  βοηθούσαν  να  Μετά από λίγη ώρα ήρθε η ώρα να πάνε όλοι στα σπίτια τους.
        κρεμάσει  τις  γιρλάντες,  τα  χταπόδια  καθάριζαν  Η  Νερένια, καθώς γυρνούσε
                                                                                     Και  ένα  ποίημα  που  κρούει
        τον χώρο, ώσπου ήρθε ένας ιππόκαμπος και τους  σπίτι  της,  σκεφτόταν  αυτό
        είπε ότι η Κοραλλένια αρρώστησε. Όλοι αμέσως  που  της  είχε  πει  η  δασκάλα   τον  κώδωνα  του  κινδύνου
        παράτησαν τις δουλειές τους και πήγαν να δουν  της «... Οι περιοχές της ξηράς   και μας παρακινεί να αναλά-
        τι κάνει, αν είναι καλά.                       όπου  μπορούν  να  απορριφ-   βουμε δράση!

        Όταν έφτασαν την είδαν ξαπλωμένη στο κρεβάτι  θούν  τα  άχρηστα  αντικείμε-   Τα σκουπίδια, τα σκουπίδια
        της να την εξετάζει ο γιατρός.                 να  λιγοστεύουν.  Ολοένα  και   Πόσο μοιάζουνε με φίδια!
        «Τι  έχει  γιατρέ;»  ρώτησε  η  Νερένια  τον  γιατρό,  περισσότερα  σκουπίδια  κα-  Θα μας φάνε κάποια μέρα,
        τον κύριο Πιπίκη το σαλάχι.                    ταλήγουν  στη  θάλασσα.  Ο      πώς μολύνουν τον αέρα!
        «Πονάω,  πονάω  πολύ!»  φώναζε  σφαδάζοντας  βυθός  γεμίζει  χημικές  ουσί-
        στον πόνο η Κοραλλένια. «Απ΄ ό,τι  μπόρεσα να  ες.  Μια  πλαστική  σακούλα    Ο άνθρωπος δεν σκέφτεται
        καταλάβω πονάει στην κοιλιά της. Υπάρχει περί- χρειάζεται  διακόσια  χρόνια        πόσο κακό κάνει
        πτωση να έχει φάει κάτι και να την έχει πειράξει ή  για να λιώσει!»           βρωμίζει τον τόπο όπου ζει
        κάποιος να την έχει χτυπήσει άσχημα στην κοιλιά,   Η Νερένια πήρε απόφαση με    τίποτε δεν τον νοιάζει.

        πράγμα που το βρίσκω λίγο απίθανο, γιατί κανέ- κάποιον  τρόπο  να  ειδοποιή-
                                                                                        Χαρτιά πετά εδώ κι εκεί
        νας  δεν  έχει  κανένα  λόγο  να  κάνει  κάτι  τέτοιο.  σει  τους  ανθρώπους  για  τη
                                                                                         τα πάντα τα μολύνει
        Λοιπόν αγαπημένη μου Κοραλλένια, τι έχεις φάει  συμφορά  που  προκαλούν.       τις θάλασσες δε σέβεται
        μέσα στην ημέρα σου;» ρώτησε  ο γιατρός        Βγήκε σιγά σιγά στα ρηχά και
                                                                                        και τα πουλάκια πνίγει.
        «Μόνο 2 τσούχτρες έφαγα, κάνω διατροφή μέχρι  δίπλα  της  υπήρχε  ένα  τερά-
        την ημέρα των γενεθλίων μου, που είναι σήμερα,  στιο  πλήθος  σκουπιδιών.      Ας κάνουμε μια νέα αρχή
        διότι ήθελα να είμαι όμορφη» είπε η Κοραλλένια.   Έβαλε  τα  κλάματα.  Έπρεπε     και όλοι ενωμένοι
        «Και  πώς  ήταν;  Είχαν  ωραία  γεύση;  Πώς  ήταν  η  να κάνει κάτι γρήγορα. Αλλά   να προσπαθήσουμε μαζί
        όψη τους;»                                     τι;  Έτσι  αποφάσισε  να  πάει   να σώσουμε ό, τι μένει!
                                                       στη  γιαγιά  της  να  την  συμ-
                                                                                         Κυναμέας Απόστολος, Α2
                                                       βουλέψει.

                                                           29
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34