Page 31 - SCHOOLARIKI2021

ου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 ΤΕΥΧΟΣ 8
Έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί
τόσα πολλά για την Ποίηση. Η πιο Η α λ ή θ ε ι α
κοινή φράση που τη συνοδεύει είναι
πως η Ποίηση είναι «κατάθεση ψυ- Από τις πιο ωραίες στιγμές στη δουλειά ενός εκπαιδευτικού είναι όταν οι
χής». Κάποιοι από εμάς έχουν μελε- μαθητές του ξεδιπλώνουν πτυχές τους που έμεναν μέχρι τότε κλεισμέ-
τήσει περισσότερο Ποίηση, κάποιοι νες. Όταν ασχοληθήκαμε με το ποίημα του Μ. Αναγνωστάκη «Στο παιδί
λιγότερο. Λίγοι μόνο έχουμε συνθέ- μου», όπου το ζήτημα της Αλήθειας και της προσφοράς της κυριαρχεί,
σει ποίηση. Κάποια παιδιά του σχο- τα παιδιά εμπνεύστηκαν και του «απάντησαν» με επιστολές και ποιήμα-
τα. Απολαύστε μερικά από αυτά στη διεύθυνση
λείου μας γράφουν ποιήματα. Συ- http://gym-pefkon.thess.sch.gr/students/tasks/202021truepoems.pdf
νήθως διστάζουν να τα παρουσιά-
σουν στους άλλους. Ευτυχώς κάποια πείθονται! Μάλ- «Ελπίδα» της ψιθύρισε στ’ αυτί.
λον δεν θα μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς, όταν δέ- Αμέσως σκορπίστηκαν στον αέρα
χονται «πιέσεις» από τους καθηγητές τους. Απολαύστε χαρτιά, μολύβια, μνήμες μιας ζωής.

κάποια από αυτά τα πονήματα-καταθέσεις ψυχών νε- Τότε η γριά με το παιδί στο πλάι
ανικών…
χαράζουνε τη λέξη μόνο αυτή.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Ώσπου τελείωσε και το μολύβι
και της γριάς η γλυκόπικρη ζωή.
Από παιδί ήθελα να μου λένε την αλήθεια Εμείνανε σφιχτά αγκαλιασμένοι
Το ψέμα το απατηλό δεν το μπορούσα
μέχρι την τελευταία της πνοή.
Πίκρα και σαματά έφερνε πολύ
Για αυτό τα παραμύθια δεν τα μπορούσα Λίλιουμ

Σχέσεις που κρατούσανε από καιρό
Χάλασαν μέσα σε μια όλο ψέμα νύχτα ΤΟ ΨΕΜΑ
Όταν όμως έρχεται στο φως η μεγάλη αλήθεια Σε έναν κόσμο ψεύτικο ζούμε,
Βλέπεις πως δεν θα δημιουργούνταν όλη αυτή η πικρά που ελεύθερα δεν μπορούμε να εκφραστούμε,
Νίκος Κουσούτης, Γ1 μας μαθαίνουν στην σκληρή πραγματικότητα
παθητικά να δρούμε,
Μια ηλιαχτίδα στο σκοτάδι σαν τους λύκους που μονάχοι κυβερνούνε,

Το χαρακωμένο ξύλινο μολύβι σε ένα παραμύθι μαγεμένο,
Ρυτιδιασμένο απ’ τη σκληρή δουλειά μια άλλη πραγματικότητα,
Έγραφε όλη του κόσμου την αδικία σαν ένα κόσμο ψεύτικο, σε ένα ψέμα,
Τη φτώχεια, την αρρώστια, τη μοναξιά… μια πικρή αλήθεια.
Μια γριά αλλήθωρη και μισοτρελαμένη Κυριακίδου Λυδία, Γ1
που από καιρό σε ίδρυμα είχε μπει
έγραφε όλη τη ζωή την ξεχασμένη ΜΟΝΑΞΙΑ
πόλεμος, ξενιτιά και σκοτωμοί. Θυμίζει αίμα η κόκκινη μπογιά στα χέρια μου

Τον κόσμο κάποτε πήγε ν’ αλλάξει Τεχνητή είναι η τρέλα μου
μα όλος ο κόσμος τη φώναζε τρελή. Πηγάζει απ 'τη μοναξιά
Έτσι κατέληξε με το μολύβι αυτό στο χέρι -Το εκ γενετής σημάδι μου-
να νιώθει της ευτυχίας τη φυγή. κι απ' την ανάγκη μου
Μια μέρα πάλι στο δωμάτιό της να δώσω παρουσία
έγραφε πάνω στο άσπρο το χαρτί σε ένα πάρτι με τη μουσική στη διαπασών
της ζωής το μαύρο μοιρολόι Χάθηκα μες τη βουή
η αλήθεια να αποτυπωθεί. ή απλώς με αγνοείς;
Σου στέλνω σήματα καπνού
Τότε μεμιάς άνοιξε η πόρτα απ' τα βάθη του σπιτιού
και μπήκαν μέσα οι στάλες της βροχής.
Σε ένα πάρτι με τη μουσική στη διαπασών
Ένα παιδί με μάτια σαν καθρέφτες ας είναι η απουσία μου, η μεγάλη παρουσία μου
μα η ψυχή του ήτανε αγνή.
και στον θάνατο δεν θα διστάσω να δοθώ
Στο βλέμμα του συνάντησε μια φλόγα
ήταν η φλόγα της ίδιας της ζωής. Βασιλειάδης Σταμάτης, Γ1
Τα χείλη του σχημάτισαν μια λέξη
Διαβάστε κι άλλα υπέροχα ποιήματα στη διεύθυνση
http://gym-pefkon.thess.sch.gr/schoolariki2021/202021poems.pdf

31